ΠΑΠΟΥΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ
ΠΑΘΟΛΟΓΟΣ - ΔΙΑΒΗΤΟΛΟΓΟΣ - ΚΑΛΛΙΘΕΑ - ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ - ΑΤΤΙΚΗ Προϋπόθεση για την άριστη αντιμετώπιση και πρόληψη των επιπλοκών ενός διαβητικού ασθενούς είναι η τακτική παρακολούθησή του με τους απαραίτητους κλινικούς και εργαστηριακούς ελέγχους. Κάθε 3- 6 μήνες είναι χρήσιμη η μέτρηση της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης HbA1c, ώστε να αποτυπώνεται η αποτελεσματικότητα της κάθε φαρμακευτικής αγωγής.
Οι εργαστηριακές αιματολογικές εξετάσεις που πρέπει κάθε χρόνο να κάνουν οι ασθενείς με Σακχαρώδη Διαβήτη , εφόσον δεν παρατηρείται κάποιο παθολογικό εύρημα είναι οι εξής:
Επιπλέον χρειάζεται και μη αιματολογικός έλεγχος:
αρδιολογικός έλεγχος των ασθενών με Σακχαρώδη Διαβήτη (ΗΚΓ ηρεμίας, σπινθηρογράφημα κόπωσης του μυοκαρδίου ή υπερηχογράφημα μετά κόπωσης, κλασική δοκιμασία κοπώσεως εξατομικευμένα ανάλογα με τις συστάσεις)
οφθαλμολογική παρακολούθηση (με εξέταση του βυθού με ή χωρίς μυδρίαση- βυθοσκόπηση)
τακτικός οδοντιατρικός έλεγχος
μέτρηση του σφυροβραχιονίου δείκτη (Ankle-Brachial Index-ABI) (προαιρετική εξέταση)
έγχρωμη υπερηχοτ
κομογραφία (US –Triplex) των αγγείων των κάτω άκρων
επί κρισίμου ισχαιμίας αξιόλογη διαγνωστική βοήθεια προσφέρει η τοπική μέτρηση της διαδερμικής τάσης οξυγόνου (TcpO2) (προαιρετική εξέταση)
έλεγχος της νευροπάθειας (ιδιαίτερα για την απώλεια της προστατευτικής αισθητικότητας των κάτω άκρων) με νευρολογική εκτίμηση και πιθανή διενέργεια ηλεκτρομυογραφήματος- ΗΜΓ.
έλεγχος και η παρακολούθηση των άκρων ποδών για νευροπάθεια, ύπαρξη εξελκώσεων ή μυοσκελετικών παραμορφώσεων αυτών.
|